Witajcie kochani!
Wybaczcie, że słuch o mnie zaginął po ostatnim poście, to nie wina mojego
zapału, lecz braku czasu.
Też macie w szkołach taki „gorący okres” przed każdymi świętami, że nie wiadomo w co ręce włożyć?
Istna mordęga! Niestety, trzeba to jakoś przeżyć, więc koniec narzekania, lecimy do roboty!
Wiecie, tak sobie myślałam o tym, co mogłabym tutaj napisać i jakoś nic ciekawego nie wpadło mi do głowy, a chciałam wyjść na taką kreatywną i inteligentną…no trudno, nie tym razem.
Coraz bliżej nas… nanananannaa najlepsze prezenty ukryte są w sercach…
Nie ta piosenka, aczkolwiek święta są tuż-tuż, każdy z nas to odczuwa. Przez cudowne kartkóweczki i sprawdzianiki, dekoracje w szybach, poganianie mamy do sprzątania, czy szał zakupów. I wiecie co?
To wszystko ma swój klimat, jest do przyjęcia, ale czy to o to w tym chodzi?
Kurka, miało być twórczo, bez umoralniania, no ale niestety nie tym razem.
Także wracając do tematu, co dla nas jest w tym momencie najważniejsze?
Każda odpowiedź powinna być inna, bo jesteśmy różni. Nic w tym złego.
Może się czasem przewijać słowo „rodzina”.
Chciałabym, aby każdy z nas chociaż trochę odczuwał, że jednak to też ma jakieś znaczenie. Może przez to, że jestem romantyczką, a może przez to, że kocham bliskich. Nieważne.
Wiem, że nie każdy ma lekko, nie każdy ją posiada, czasem wkurza jak diabli, ale wiem też, że to skarb.
I czasem nie trzeba wiele, żeby się ułożyło. Rozmowa fundamentem szczęścia. Rozumiecie?
Widzimy to co chcemy widzieć, a omijamy wzrokiem to, co powinniśmy dostrzec.
Święta to dobry czas, by otworzyć serce na miłość. Dawać ją i dostawać. Świetna transakcja.
Powtarzam to co wszyscy. Co roku. A nawet dwa razy w ciągu tych dwunastu miesięcy.
Tylko że wiem po sobie, że do tych kazań się nie stosuję tak często, jakbym mogła.
Nazwijcie to hipokryzją. Nazwijcie to chęcią poprawy. Nazwijcie to czym chcecie, to nieważne.
Po prostu wybrnijcie z tego lepiej niż ja i bądźcie z siebie dumni.
KONIEC KAZANIA
A na dole łapcie kilka fot, na których jestem. Dzisiejsza sesja. Dziękuję.
Też macie w szkołach taki „gorący okres” przed każdymi świętami, że nie wiadomo w co ręce włożyć?
Istna mordęga! Niestety, trzeba to jakoś przeżyć, więc koniec narzekania, lecimy do roboty!
Wiecie, tak sobie myślałam o tym, co mogłabym tutaj napisać i jakoś nic ciekawego nie wpadło mi do głowy, a chciałam wyjść na taką kreatywną i inteligentną…no trudno, nie tym razem.
Coraz bliżej nas… nanananannaa najlepsze prezenty ukryte są w sercach…
Nie ta piosenka, aczkolwiek święta są tuż-tuż, każdy z nas to odczuwa. Przez cudowne kartkóweczki i sprawdzianiki, dekoracje w szybach, poganianie mamy do sprzątania, czy szał zakupów. I wiecie co?
To wszystko ma swój klimat, jest do przyjęcia, ale czy to o to w tym chodzi?
Także wracając do tematu, co dla nas jest w tym momencie najważniejsze?
Każda odpowiedź powinna być inna, bo jesteśmy różni. Nic w tym złego.
Może się czasem przewijać słowo „rodzina”.
Chciałabym, aby każdy z nas chociaż trochę odczuwał, że jednak to też ma jakieś znaczenie. Może przez to, że jestem romantyczką, a może przez to, że kocham bliskich. Nieważne.
Wiem, że nie każdy ma lekko, nie każdy ją posiada, czasem wkurza jak diabli, ale wiem też, że to skarb.
I czasem nie trzeba wiele, żeby się ułożyło. Rozmowa fundamentem szczęścia. Rozumiecie?
Widzimy to co chcemy widzieć, a omijamy wzrokiem to, co powinniśmy dostrzec.
Święta to dobry czas, by otworzyć serce na miłość. Dawać ją i dostawać. Świetna transakcja.
Powtarzam to co wszyscy. Co roku. A nawet dwa razy w ciągu tych dwunastu miesięcy.
Tylko że wiem po sobie, że do tych kazań się nie stosuję tak często, jakbym mogła.
Nazwijcie to hipokryzją. Nazwijcie to chęcią poprawy. Nazwijcie to czym chcecie, to nieważne.
Po prostu wybrnijcie z tego lepiej niż ja i bądźcie z siebie dumni.
A na dole łapcie kilka fot, na których jestem. Dzisiejsza sesja. Dziękuję.
Już nie mogę się doczekać następnego wpisu!
OdpowiedzUsuń"Patrzeć nie znaczy widzieć!
Słuchać nie znaczy słyszeć!"